Светиот маченик Мирон, презвитер
Свештеник во некое место во Ахаја, од богат и угледен род, по природа благ и кроток, богољубив и човекољубив. Во времето на царот Декиј, а на денот на Рождеството Христово, јурнаа незнабожците на црквата, го извлекоа Мирон од службата и го ставија на маки. При мачењето во огнот му се јави ангел Господов и го поткрепи. Потоа почнаа да му ја сечат кожата на ленти, од главата до нозете. Маченикот дофати една од овие ленти од својата кожа и со нив го удри мачителот-судија в лице. Судијата Антипатар како надвор од себе зеде меч и се уби себеси. Најпосле Мирон го одведоа во градот Кизик и таму го погубија со меч, во 250 година.
Тропар
Презвитеру Христов МИроне, оној кој телото твое го соголи, не можеше на душата да ? напакости, туку слава поголема во Божји очи ти вознесе. Ти, кој златна нарав човечка ја посрами, моли се животот наш да се смири и заштитени од Спасителевата благодат да се спасат нашите души.
Светиот маченик Патрокле
Граѓанин на градот Трикасин, сегашен Тру во Галија. Имаше наследено голем имот од родителите и како вистински христијанин постојано им раздаваше од тоа на сиромасите. Самиот живееше подвижнички, земајќи храна само еднаш дневно, и тоа по залезот на сонцето. Заради светоста на животот Господ му даде дар на исцеление, та насекаде беше познат како исцелител-чудотворец. Кога царот Аврелијан дојде во Галија и нареди да му го доведат Патрокле, светителот ја изјави пред царот својата вера и ништо не сокри. „Ако сакаш, цару, нешто од моите блага ќе ти дадам, зашто те гледам сиромав“, му рече Свети Патрокле на царот. А овој нему: „Како ме нарекуваш сиромав мене, којшто имам неброени богатства?“ Свети Патрокле одговори: „Имаш само земни, минливи богатства, но сиромав си, зашто самиот себеси се немаш, ниту вера во Христа во срцето.“ Го осудија на смрт и го предадоа на војниците да го одведат кај некоја кал близу реката и да го заколат, а телото да му го остават во калта. Но светителот Го молеше Бога да не му остане телото во онаа кал и со Божјата сила тој одеднаш стана невидлив за војниците и пренесен на другата страна од реката. По долго трагање војниците го најдоа и го заклаа на едно суво место. Двајца питачи на коишто Патрокле често им даваше милостиња наидоа по патот, го препознаа телото на својот добротвор и чесно го погребаа.
Тропар
Господ ја сочува душата твоја, о Патрокле достојнославен, те избави од рацете на грешниците и те приведе во Небесното Царство, а ти венецот маченички ревносно го прифати, изобличувајќи ја лагата демонска. Сети се на нас од местото на мирот и нека по твоите молитви Спасителот не заборави на нашите души.
Преподобен Илија Калабриски
По потекло Грк и настојател на манастирот Меликук во Калабрија, во Јужна Италија. Во времето на иконоборството на Исток многумина источни монаси пребегаа со иконите во Калабрија. Со време во Калабрија многу се распростре монашкиот живот. Калабриските монаси се одликуваа со голема ученост и со голема строгост на животот. Едно време во Калабрија имаше толку многу православни монаси и манастири, што ја споредуваа со древниот Мисир. Православна Калабрија подоцна низ вековите потпадна под охридските архиепископи. Преподобен Илија се упокои во Солун, во 903 година.
Преподобен Алимпиј, иконописец печерски
Изобразувајќи ги светителските ликови на дрво, тој во својата душа ги изобразуваше и нивните добродетели. Исцели еден човек од лепра и виде ангел Божји. Се упокои мирно во староста, 1114 година.
Тропар
Вечната душа твоја од Бога створена се зарадува, Алимпие преподобен оче, на неракотворните икони изобразени од благодатта Христова, подвигот твој свет со една уста и едно срце Бога да Го прославиш, те воведе во небесните одаи, каде сега со живите ликови молете се за спасение на нашите души.
