Светиот апостол и евангелист Марко, е еден од четворицата евангелисти автори на Новиот Завет од Светото Писмо. Роден е во Ерусалим, според едни бил ученик на Светиот апостол Петар, според други еден од седумдесете Христови ученици. Мајка му била побожна христијанка, сестра на Варнава. Во нејзиниот дом се собирале христијаните за молитви, а според некои сведоштва во нејзината куќа се одржала и светата Тајна вечера на Исус со апостолите.
Свети апостол и евангелист Марко се дружел со светите апостоли Петар и Павле, со нив прошетал многу места каде што го ширел христовото учење како Кипар, Рим и други места. Во Рим под директно влијание на Св. Павле го напишал Евангелието за кое се тврди дека е напишано десет години по Христовото вознесение.
По наговор на Св. Петар заминал за Египет, во градот Александрија станал епископ и многу народ покрстил. Неговата популарност и особено заслугите за ширењето на христијанството не можеле да му ги простат неверниците кои насилно влегле во црквата, го врзале и го влечеле по патиштата додека не ја предал душата на Бога. Од месното население бил погребан во близината на Александрија, а подоцна побожните жители на Млетачката република неговите мошти ги пренеле во Венеција и ги погребале во црквата за таа прилика изградена, што го носела името Евангелист Марко. И денес неговите мошти се наоѓаат во оваа црква, а тука има и ракопис на Евангелието по Марко за кое се смета дека е пишувано со неговата рака.
Евангелистот Марко настрадал во 68-та година за време на владеењето на императорот Нерон.
